دوباره تلنگر یه گوشهً ِدنجی گیر ُاورده بود و داشت با مدادش بازی میکرد که یادش افتاد مصاعب داره با چه سرعتی از بیخ گوشه دنیا در میره.
مثلاً از سر حکمت خدا ؛ جدید ترین زلزله توی دنیا درست یه جائی میاد که فقیرترین کشور اقیانوسیه با خاک یکسان بشه تا بوسیلهً اون شاید ستا رئیس جمهور آمریکائی بتونن آبرومندانه رخی بعنوانه کمک به بشر به بقیه نشون بدن ؛ ولی بدبختانه از زور مشکلات اقتصادیشون چند هفته طول میکشه تا دستورشروع کردن به ساخت وسازه چنتا چادر سفید واسه فرستادن به چهار قدمیشون یادش بیفته ؛ و در همون حین چون مسالهً مبارزه با تروریسم خیلی از تمام مسائل انسانی در عوالم استراتیژیکی جهانیتر سه سوته یکی از کارمندایه پنتاگون حوس میکنه یه اسکادران آخرین مدل پدافند ضد موشکی واسه آسیب نرسیدن به اموالش توی پهنهً خلیج فارس مستقر بکنه تا هوای همهً کارا فقط دم دست یکی باشه و خطری از طرف مملکت بسر زنون اسلامی متوجهً جامعهً شنگوله سرمایه دار نباشه .
خوب دیگه لابد اینم یه حکمتیه که نقشهً مملکت ما وسط دوتا کشور افتاده که خیلی وقت نیس واسه رواج آسون دمکراسی با فشاره( بی پنجاه و دو) دستکاری شدن ؛ و بخاط همین هم تلنگر دوست نداره که سر از کاره خدا توی موضوعات فرا منطقه ائی در بیاره , تا شاید بیشتر بتونه بیاد دعوایه سی ساله ائی که توی مملکتش افتاده باشه.
جر و بحثی که هرچی پیش میریم با حدت وعزم بیشتر داره بدست هر کسی که کجکی فکر میکنه ُگر میگره؛ و این باعث شده که شاید آقای رئیس جمهور وهمچنین مستر بین دولت عرفانی با دیپلماسیه چپندرقیچی و ادبیات دهن کجی همینجوری خجالت نکشیده در عرصه های ملی و بین المللی باز هم زیر آبی تشریف داشته باشن, و زبونم لال یه وقت به مجلس بدر نخوره مصلحت نظام فرصتی ندن که بعد از بد و بیرا شنیدن از هر ترقه ائی َگلُ گیجتر از همیشه چارهً درست و حسابی واسه محکم کردن پایه ً شل و ول حکومت اسلامی به رهبرش داشته باشه؛ همون رهبر و منادی انقلابی که که چند وقتی هست به دست سپاه گروگان گرفته شده و نتیجه ائی بجز مرتبط موندن بند ناف رژیم مقدس به دم مبارک رئیس خراب کارا به جا نذاشته .
ولی جالب اینه توی این دعوا سر لحاف ملا, بعلت فقر آی کیو مابین تحلیلگرای نظامی که چند وقتی هست اشغال فرهنگ ایران جزو فتوحاتشون قرار گرفته ؛ یه دانشجویه بچه گدا چون زور میزده تا یه چیزه جدیدتری هم بفهمه به دار عدالت آویزون شده ؛ که این باز آه از نهاد هر رنگی از آدما وسط کرهً زمین در ُاورده.
ولی این اشک آلود بودن چشم دنیا از موقعی که آپارتاید اسرائلی هم وجود داشته یه چیزه جدیدی نیس که ملت جنگ زدهً تاریخی بهش خو نداشته باشن , و همه بغیر از تلنگر هم میدونن که تا کی ممکنه طول بکشه که این مجا دله سر و سامونی بگیره و همه چی سبزی ناک توی دنیا مراوده بشه .
پس حالا که وجدانی هم مدتی واسه جا گذاشتن تمیز سنگ صلح قاموس سبز غایل نیسیم ؛ توی بیست و دویه بهمن باشه یا یا توی چهارشنبه سوری؛ نوروز سبز تنها چیزیه که تلنگر به عنوان آجیل مشکل گشا سر مزاره حکومت دروغ یا قمدگاه جدید سبز میزاره
مثلاً از سر حکمت خدا ؛ جدید ترین زلزله توی دنیا درست یه جائی میاد که فقیرترین کشور اقیانوسیه با خاک یکسان بشه تا بوسیلهً اون شاید ستا رئیس جمهور آمریکائی بتونن آبرومندانه رخی بعنوانه کمک به بشر به بقیه نشون بدن ؛ ولی بدبختانه از زور مشکلات اقتصادیشون چند هفته طول میکشه تا دستورشروع کردن به ساخت وسازه چنتا چادر سفید واسه فرستادن به چهار قدمیشون یادش بیفته ؛ و در همون حین چون مسالهً مبارزه با تروریسم خیلی از تمام مسائل انسانی در عوالم استراتیژیکی جهانیتر سه سوته یکی از کارمندایه پنتاگون حوس میکنه یه اسکادران آخرین مدل پدافند ضد موشکی واسه آسیب نرسیدن به اموالش توی پهنهً خلیج فارس مستقر بکنه تا هوای همهً کارا فقط دم دست یکی باشه و خطری از طرف مملکت بسر زنون اسلامی متوجهً جامعهً شنگوله سرمایه دار نباشه .
خوب دیگه لابد اینم یه حکمتیه که نقشهً مملکت ما وسط دوتا کشور افتاده که خیلی وقت نیس واسه رواج آسون دمکراسی با فشاره( بی پنجاه و دو) دستکاری شدن ؛ و بخاط همین هم تلنگر دوست نداره که سر از کاره خدا توی موضوعات فرا منطقه ائی در بیاره , تا شاید بیشتر بتونه بیاد دعوایه سی ساله ائی که توی مملکتش افتاده باشه.
جر و بحثی که هرچی پیش میریم با حدت وعزم بیشتر داره بدست هر کسی که کجکی فکر میکنه ُگر میگره؛ و این باعث شده که شاید آقای رئیس جمهور وهمچنین مستر بین دولت عرفانی با دیپلماسیه چپندرقیچی و ادبیات دهن کجی همینجوری خجالت نکشیده در عرصه های ملی و بین المللی باز هم زیر آبی تشریف داشته باشن, و زبونم لال یه وقت به مجلس بدر نخوره مصلحت نظام فرصتی ندن که بعد از بد و بیرا شنیدن از هر ترقه ائی َگلُ گیجتر از همیشه چارهً درست و حسابی واسه محکم کردن پایه ً شل و ول حکومت اسلامی به رهبرش داشته باشه؛ همون رهبر و منادی انقلابی که که چند وقتی هست به دست سپاه گروگان گرفته شده و نتیجه ائی بجز مرتبط موندن بند ناف رژیم مقدس به دم مبارک رئیس خراب کارا به جا نذاشته .
ولی جالب اینه توی این دعوا سر لحاف ملا, بعلت فقر آی کیو مابین تحلیلگرای نظامی که چند وقتی هست اشغال فرهنگ ایران جزو فتوحاتشون قرار گرفته ؛ یه دانشجویه بچه گدا چون زور میزده تا یه چیزه جدیدتری هم بفهمه به دار عدالت آویزون شده ؛ که این باز آه از نهاد هر رنگی از آدما وسط کرهً زمین در ُاورده.
ولی این اشک آلود بودن چشم دنیا از موقعی که آپارتاید اسرائلی هم وجود داشته یه چیزه جدیدی نیس که ملت جنگ زدهً تاریخی بهش خو نداشته باشن , و همه بغیر از تلنگر هم میدونن که تا کی ممکنه طول بکشه که این مجا دله سر و سامونی بگیره و همه چی سبزی ناک توی دنیا مراوده بشه .
پس حالا که وجدانی هم مدتی واسه جا گذاشتن تمیز سنگ صلح قاموس سبز غایل نیسیم ؛ توی بیست و دویه بهمن باشه یا یا توی چهارشنبه سوری؛ نوروز سبز تنها چیزیه که تلنگر به عنوان آجیل مشکل گشا سر مزاره حکومت دروغ یا قمدگاه جدید سبز میزاره
No comments:
Post a Comment